Kunnen jullie jezelf voorstellen?
Desiree: “Ik ben Desiree uit Boxtel en ik werk sinds 3 jaar als verpleegkundige in de wijk. Mijn taken zijn heel divers. Ik ben aandachtsvelder en contactpersoon voor verschillende cliënten. Dat betekent dat ik voor die cliënten net wat extra aandacht heb, met hen en hun familie in gesprek ga en acties uitzet. En ik ben collega van Vivian!”
Vivian: “Ik ben Vivian en ik ben afgelopen september afgestudeerd als verpleegkundige. Sinds januari werk ik tijdelijk als wijkverpleegkundige in team Berlicum, ter vervanging van een zwangerschapsverlof. Mijn taken lijken veel op die van Desiree. We vullen elkaar mooi aan in het team. Het is echt een rustig en geordend team, iedereen respecteert elkaar. En privé kunnen we het ook goed met elkaar vinden, dat maakt het extra fijn.”
Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jullie uit?
Vivian: “We beginnen vaak om zeven uur met de routes in de wijk. Meestal zijn er twee of drie routes en één iemand heeft bereikbaarheidsdienst. Die stuurt dan een ‘goedemorgen’ berichtje om even te checken of iedereen goed opstart. Daarna ga je op pad naar cliënten en verleen je heel diverse zorg. Vaak komen we rond de lunch samen op kantoor om de cliënten te bespreken en natuurlijk ook om de leuke dingen te delen. We houden de lijntjes kort en het is gezellig om samen te lunchen.”
Desiree: “Tijdens de route sturen we ook vaak even berichtjes naar elkaar: loopt alles goed, heeft iemand hulp nodig? In het weekend spreken we vaak af met het team in Berlerode om samen koffie te drinken. Het voelt echt alsof we één team zijn.”
Desiree
Verpleegkundige
Waarom vinden jullie werken in de wijk zo mooi?
Desiree: “Voor mij is het de vrijheid en het persoonlijke contact. Ik heb 27 jaar in het ziekenhuis gewerkt, ook op de IC en de OK. Tijdens corona merkte ik dat ik het menselijke contact miste. Alles moest snel, patiënten waren doodziek en daarna kwam de inhaalzorg. Toen ben ik een dagje mee gaan lopen in de wijk en was ik meteen verkocht. Hier is het contact heel persoonlijk, je bent een beetje je eigen baas en komt bij mensen thuis in hun eigen sfeer.”
Vivian: “Ik vind de vrijheid ook heel fijn. Je regelt zelf je dag en deelt je tijd in. Dat moet je wel kunnen: zelfstandig werken én prioriteren. Maar juist daardoor heb je veel eigen regie. En het teamgevoel is heel sterk, ook al ben je veel onderweg.”
Wat is een vaardigheid die je echt nodig hebt voor dit werk?
Vivian: “Zelfstandigheid en flexibiliteit. Je moet soms snel schakelen, bijvoorbeeld als er onverwacht iets gebeurt bij een cliënt. Dan moet je prioriteren en zelf beslissingen nemen. Communicatie is ook heel belangrijk, zowel met collega’s als met familie en huisartsen.”
Desiree: “En je moet kunnen vertrouwen op je eigen handelen. In de wijk is er meestal niemand om er even bij te roepen, je moet het vaak zelf oplossen. Daardoor groeit ook je zelfvertrouwen.”
Zijn er dingen aan de thuiszorg die mensen vaak niet weten?
Desiree: “Veel mensen denken dat thuiszorg alleen voor ouderen is, maar we hebben ook jonge cliënten. Mensen met een beperking, of iemand met een hersentumor. Dat is heel divers, dat vond ik zelf ook verrassend toen ik begon.”
Vivian: “En ik denk dat jonge verpleegkundigen soms het beeld hebben dat het saai is. Maar het is juist enorm afwisselend werk, veel meer dan alleen de standaardhandelingen.”
Wat is jullie advies aan iemand die twijfelt om in de wijk te gaan werken?
Vivian: “Loop een dagje mee. Dan voel je meteen hoe het is. Ons werkgebied is heel leuk: een combinatie van dorp en buitengebied. Mensen zijn hier warm en toegankelijk. En ons team is echt een warm bad om in te komen, met open communicatie en respect voor elkaar.”
Desiree: “Ja, ik zeg altijd: kom gewoon kijken. Dan weet je meteen of het bij je past.”